İç dökme mi desem, hala fizikötesine inanmayanı ikna çabası mı, yoksa çaresizliğin verdiği bir dışavuru mu bilemedim, Leyla ile ilgili olduğunu anladığım kişisel vizyon ve rehberlik sürecimi paylaşmak istedim.
İlk görü 21 haziran gecesi, kayboluşunun 7. gününde geldi. Tabii ki ismini bilemedim ama twitter'de adını etiketledim, verilen ihbar telefonlarına yazdım ama dönen olmadı. Kızı gördüğüm yer mezarlık yakını olduğundan endişeliydim. Arka camları açık bir aracın sol camından girip sağ camından dışarı çıktı, araç insan doluydu. Dışarıda doğulu veya köylü orta yaşlı dik duruşlu, sanırım pardesülü bir kadın çocuğa 4-5 taş attı, çocuk eğilip 1-2 tanesini geri attı. Bu tip görüleri çoğunlukla söz konusu kişinin zihindeki yansımalardan gördüğüm için, kadının gerçek bir kadın mı yoksa hayatı verip geri alan toprak anayı mı simgelediğini bilemiyorum tabii.
Bir diğer görü 28 haziran'da geldi, aslında o vakit kayıp olarak bilinen merhum Metin Kor'un akıbetini görmeyi dilemiştim ama onun beraberinde yuva veya ilkokul çağlı kadar küçük bir çocuğun feryat figan ayakkabılarını istediği bir sahneyi izledim. Ayakkabıların alınması, tespit ettiğimiz ölüm sembollerinden biridir. Sonra bu kız alay edilme ve utanma hissinin beraberinde yalın ayak yürümeye başladı ve bir okul kantinine benzettiğim bir yere gitti. Oradaki çalışan veya kantinciden yemek istiyordu, kantinci vermiyordu, çocuk da parasını ödedim diye isyan ediyordu. Kantinci ile çocuk 40 lirayı çekiştirip durdular, sonunda ortadan yırtıldı. 40, yine hiç hoşlanmadığımız bir çağrışım yapmaktadır.
Ve son olarak 26 haziran'da Ağrı dağının zirvesine bir tırmanış yapacaktık. Bu sefer onu kendi kızım gibi görmüştüm, ne de olsa ben de bir anneyim ve kolektif zihinde tüm çocukların anası sayılırız. Ezoterik sembolleri bilenler, bu zorlu dağ tırmanışının ölüm sonrası yükselmeyi simgelediğini biliyor olacaklardır.
İşte böyle bitti masum Leyla'nın bu kısa yaşam hikayesi. Önce karşı koydu, sonra açlık ve zihinsel karışıklıkla boğuştu, başına ne geldiğini bile tam olarak kavrayamadı ama rehberlikle kendi melekutuna doğru yolcu oldu.
Tanrı tüm çocukları korusun...
